Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2015

Φαινομενική Γυναίκα- Maya Angelou

Φαινομενική Γυναίκα

Maya Angelou


Οι μορφονιές αναρωτιούνται ποιο είναι το μυστικό μου.
Χαριτωμένη δεν είμαι και οι διαστάσεις μου δεν είναι μοντέλου.
Ωστόσο, όταν αρχίζω να τους εξηγώ
νομίζουν πως ψεύδομαι.
Τους λέω,
είναι το άνοιγμα των χεριών μου,
το λίκνισμα των γοφών μου,
το βήμα μου,
τα σαρκώδη χείλη μου.
Είμαι γυναίκα.
Φαινομενικά.
Φαινομενική γυναίκα,
αυτό είμαι.

Μπαίνω σε μια αίθουσα
ψύχραιμη αν θέλετε,
και οι άνδρες σηκώνονται όρθιοι ή
πέφτουν στα γόνατα.
Ύστερα, με περιτριγυρίζουν,
όπως οι μέλισσες το μέλι.
Τους λέω,
είναι η φλόγα στα μάτια μου,
η λάμψη στο χαμόγελό μου,
η κίνηση της μέσης μου,
η ζωντάνια στα πόδια μου.
Είμαι γυναίκα.
Φαινομενικά.
Φαινομενική γυναίκα,
αυτό είμαι.

Οι άνδρες έχουν αναρωτηθεί
τι βρίσκουν σε εμένα.
Πασχίζουν,
χωρίς να καταφέρουν να αγγίξουν
το μυστήριο μέσα μου.
Προσπαθώ να τους δείξω
μα, ακόμη δεν μπορούν να δουν.
Τους λέω,
είναι το κύρτωμα της πλάτης μου,
ο ήλιος στο χαμόγελό μου,
το μπούστο μου,
η χάρη, το στύλ μου.
Είμαι γυναίκα.
Φαινομενικά.
Φαινομενική γυναίκα,
αυτό είμαι.

Τώρα καταλαβαίνετε
γιατί το κεφάλι μου δεν είναι σκυφτό,
δεν φωνάζω, δεν χοροπηδώ,
δεν χρειάζεται να μιλώ πολύ δυνατά.
Πρέπει να είστε περήφανοι,
όταν με βλέπετε να περνώ.
Σας λέω,
είναι ο χτύπος των τακουνιών μου,
οι μπούκλες των μαλλιών μου,
η παλάμη του χεριού μου,
η δίψα για την προσοχή μου,
Γιατί είμαι γυναίκα.
Φαινομενικά.
Φαινομενική γυναίκα,
αυτό είμαι.

                                    Μετάφραση Υακίνθις

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Ο κόσμος σου- Georgia Douglas Johnson

Ο κόσμος σου

Georgia Douglas Johnson


Το μέγεθος του κόσμου σου εσύ το καθορίζεις.
Ξέρω, καθώς συνήθιζα να προσκολλώμαι
στη πιο μικρή φωλιά, σε μια γωνιά
πιέζοντας τα φτερά στα πλευρά μου.

Ωστόσο, αντικρίζοντας τον μακρινό ορίζοντα
όπου  ουρανός αγκάλιασε την θάλασσα 
κυριεύθηκα από μια φλεγόμενη επιθυμία
να ταξιδέψω σε αυτήν την απεραντοσύνη.

Αψήφησα τον κλοιό που με περιέζωνε
και τίναξα τα φτερά μου στον άνεμο,
κατόπιν, πέταξα στα υπέρτατα ύψη
με έκσταση,με σθένος, με χάρη.

Μετάφραση Υακίνθις

Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 2015

Μουσική-Juhan Liiv

Μουσική

Juhan Liiv


Κάπου πρέπει να υπάρχει, η αυθεντική αρμονία,
κάπου στην μεγαλειώδη φύση, κρυμμένη.
Βρίσκεται στο μαινόμενο άπειρο,
στις τροχιές απόμακρων αστεριών,
βρίσκεται στου ήλιου την καταφρόνια,
σε ένα μικροσκοπικό λουλούδι, στους ψιθύρους των δένδρων,
στο καρδιακό τραγούδι μιας μάνας
ή στα δάκρυα;
Πρέπει να βρίσκεται κάπου η αθανασία
κάπου πρέπει να βρίσκεται η αυθεντική αρμονία:
πως αλλιώς θα εμφυσούσε
στην ψυχή του ανθρώπου
τούτη τη μουσική;
Μετάφραση Υακίνθις

Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Γαλήνη- Henry Vaughan

Γαλήνη

Henry Vaughan


Ψυχή μου, υπάρχει μια χώρα
μακρυά, πέρα από τα αστέρια,
όπου στέκεται ένας φτερωτός φύλακας
ικανότατος στην μάχη.
Εκεί, πάνω από θορύβους και κινδύνους,
η γλυκιά γαλήνη κουρνιάζει, στεφανωμένη με χαμόγελα
και εκείνος που γεννήθηκε στην φάτνη 
ηγείται της περικαλλούς στρατιάς των αγγέλων .
Είναι πολύτιμος φίλος σου 
(Ω! ψυχή μου επαγρύπνησε) 
Εκείνος που από αγνή αγάπη κατήλθε
να πεθάνει εδώ για την σωτηρία σου.
Δεν μπορείς, λοιπόν, παρά να φτάσεις
εκεί που φυτρώνει το άνθος της ομόνοιας,
το αμάραντο ρόδο 
το φρούριο και η ανάπαυσή σου.
Άφησε, λοιπόν, τις ανοησίες
γιατί κανείς δεν μπορεί να σε προφυλάξει
παρά ο Ένας που μένει αμετάβλητος ανά τους αιώνες.
Ο Θεός σου, η ζωή σου, η λύτρωσή σου.

Μετάφραση Υακίνθις

Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

Ποιος έχει αντικρίσει τον άνεμο-Christina Rossetti

Ποιος έχει αντικρίσει τον άνεμο

Christina Rossetti


Ποιος έχει, άραγε, αντικρίσει τον άνεμο;
Ούτε εγώ, ούτε εσύ:
Εντούτοις, σε κάθε θρόισμα των φύλλων
ο άνεμος είναι εκεί.

Ποιος έχει αντικρίσει τον άνεμο;
Ούτε εγώ, ούτε εσύ:
Ωστόσο, τα δέντρα κάθε φορά υποκλίνονται
στο πέρασμά του.
Μετάφραση Υακίνθις

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2015

Έρημη Γη

Έρημη Γη


Μικροί κόκκοι από άμμο σε μια άνυδρη γη,
νεκρή με τα χρόνια,
τ' απομεινάρι μιας λιμνοθάλασσας
που κάποτε στέρεψε.
Σταγόνα βροχής δεν απέμεινε πια στο ξερό έδαφος.

Βλέπω έναν κάκτο, τελευταίο σημείον ζωής,
λίγο πράσινο στην ώχρα
πνοή ζωής να δίνει στο τοπίο της φρίκης.
Ήταν κάποτε πεύκο, λέει,
μα αγκάθια με τα χρόνια έβγαλε.
Δεν γεννήθηκε με τ' αγκάθια
ύστερα φύτρωσαν, ακούς;

Όσο ήταν πεύκο
κανείς δεν το πρόσεχε μες την έρημο.
Μα κι όταν κάποιος το έβλεπε,
νόμιζε πως ήταν πλάνη,
πως εικελόνειρη παραίσθηση ήταν.
Κι εκείνο να κλάψει ήθελε
μα τις σταγόνες κρατούσε μέσα του
και συσσωρεύτηκε το ύδωρ ,
σαν σε κάκτο.
Τότε άρχισε να βγάζει αγκάθια.

Άσχημο πράγμα η μοναξιά, άσχημο.
Κανείς δεν σε ακούει να κλαις,
να κραυγάζεις.
Όχι δεν γελάς.
Σε κανέναν δεν θα λείψει η ευτυχία σου.
Βλέπεις δεν γεννιέσαι κάκτος.
Οι άνθρωποι σε μετατρέπουν.
Οι άνθρωποι που δεν μπορούν να σε αγαπήσουν,
που μόνη τους έγνοια είναι να ρουφήξουν
τις τελευταίες σταγόνες ζωής που σου έχουν απομείνει.
Τα χρειάζεσαι τ' αγκάθια.
Κάπως πρέπει να επιβιώσεις
σε αυτήν την έρημο γεμάτη κάκτους,
σ' αυτήν την έρημη γη,
με τα χρόνια άνυδρη από την εγκατάλειψη.

Δεν αντέχω πια τ' αγκάθια.
Έχουν αρχίσει εμένα να τρυπούν, ακούς;
Πονάω, ακούς;
Πονάω.
Θέλω να τα πετάξω από πάνω μου.
Θέλω να ζήσω σ' ένα δάσος.
Η έρημος αφόρητη μοιάζει.
Χειρότερο τίποτα όσο η μοναξιά, ακούς;
Δεν ακούς.
Κανείς δεν ακούει.
Κανέναν δεν νοιάζει να ακούσει.

Εσύ είσαι στο δάσος
μίλια μακριά από την έρημο.
ο μόνος τρόπος να είμαι κοντά σου
θα ήταν να είμαι κισσός στον κορμό σου,
ένα από αυτά τα αναθεματισμένα, ενοχλητικά φυλλώματα.
Μα εγώ δεν θέλω να είμαι κισσός.
Καλύτερα κάκτος,
αφού δεν μπορώ να είμαι το πεύκο δίπλα σου.
Άσχημο πράγμα η μοναξιά, άσχημο.
Άνυδρη και έρημη η γη,
άνυδρη και έρημη.

(Βραβεύτηκε με 2ο βραβείο στον πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό ποίησης
που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος  Εκδοτών Βορείου Ελλάδος 2015)
Υακίνθις

Πέμπτη 27 Αυγούστου 2015

Θυμήσου - Christina Rossetti

Θυμήσου

Christina Rossetti


Θυμήσου με όταν θα έχω φύγει μακρυά,
πολύ μακρυά στη γη της σιωπής.
Όταν δεν θα μπορείς να με κρατάς, πια, από το χέρι,
όταν κι αν το θέλω δεν θα μπορώ να μείνω.
Θυμήσου με όταν δεν θα μπορείς, πια, μέρα με την μέρα
να μου μιλάς για το μέλλον που σχεδίαζες για εμάς.
Μόνο θυμήσου με. Ξέρεις, 
θα είναι αργά, τότε, για νουθεσίες ή προσευχές.
Ακόμη, κι αν πρέπει για λίγο να με ξεχάσεις
και έπειτα να θυμηθείς, μην θρηνήσεις:
γιατί αν το σκοτάδι και η διαφθορά σου αφήσουν
μια αμυδρή ανάμνηση κάποτε δικών μου σκέψεων
καλύτερα παντοτινά να με ξεχάσεις και να χαμογελάς,
παρά να με θυμάσαι και να βυθίζεσαι στην λύπη.

Μετάφραση Υακίνθις